Gelukkig de echo was vroeg ingepland. Om 08.50 uur zorgen dat ik bij de mammapoli in Terneuzen ben voor de echo. Daar aangekomen mocht ik zo een leuk hokje in die je ook bij de MRI en röntgen hebt. “Doe uw bovenkleding maar uit, dan gaan we eerst een mammografie doen.” Lekker dat ze dat niet op voorhand hadden aangegeven, was toch alleen een echo? Maar goed hoe erg kan het zijn. “Leg uw borst maar op de plastic plaat, dan word die even van boven naar beneden geplet, daarna doen we hem schuin.” Het is een vriendelijk meisje. Het doet verder niks geen pijn. Ja nou ja, bij die zere borst wel want die doet al zeer… “Hij is gelukt, ik ga u even terug naar het hokje brengen en zodra de arts klaar is haal ik u weer. Sta je dan in een hokje, zonder bh. Te wachten tot je weer geroepen wordt. Wel mooie foto van Terneuzen met coole quotes. Hou ik van!
“Ja u mag mee komen hoor de arts is zover. Gaat u maar liggen.” De arts zegt: “Nou mevrouw, we gaan eens kijken.” Ik kan het scherm niet zien en wil juist meekijken maar goed, iedere arts is anders. “Hmm… ja dit is wat verdacht… Het is geen melk klier. Dat is duidelijk. Wat ik zie zijn wat kalkdeeltjes die op een hoopje zitten. Dat kan meerdere oorzaken hebben: oud letsel?” “Heb nooit wat bij me borst gehad dus dat lijkt me stug…” “Tja dan kan het een voorstadium van een eventueel in de toekomst te ontstane kankersoort zijn. Er is in ieder geval maar 20% kans dat het echt iets is. Maak u maar niet te druk maar we willen wel voor de zekerheid een punctie nemen. Dan sluiten we alles uit en kunnen we evt. voor de toekomst nog controles e.d. gaan plannen om het in de gaten te houden.” De arts geeft aan dat ik de gel kan afvegen. “Enneuh… die punctie, jullie regelen dat die dan nu meteen die gepland wordt?” “Nee mevrouw dat moet via uw huisarts…” “Is dat niet gek als ik nu hier al ben? Dan kunnen jullie dat toch inplannen?” “Nee dat mogen wij niet. Die doorverwijzing moet opnieuw via uw huisarts…” Wat een bullshit zeg. Dit soort dingen gaan toch gewoon via het ziekenhuis als je er al bent?! Na het aankleden loop ik eigenlijk wat pissig naar mijn auto terug. Meteen maar bellen want hoe sneller dit gezeik voorbij is hoe beter.
In de auto bel ik naar de assistente: “Nou wat is dat nou voor geks… Waarom plannen ze dat zelf niet in?? Nu ja, bureaucratisch gedoe weer, ik ga het regelen voor je hoor! Je krijgt van het ziekenhuis wel de bevestiging.” Kijk die denkt er dus ook zo over! Nou, afwachten dan maar…