Blog

Jippie, de 2^e chemo is vandaag. Naast dat ik geregeld een pilletje moet nemen voor mijn stoelgang te laten chillen en ik erg vermoeid ben, gaat het wel prima met me! Als ik niet zou weten dat ik ziek zou zijn zou ik het me in ieder geval tot nu toe ook niet voelen. Mijn borst is na de 1^e chemo al veel minder strak! Hij is wel pimpelpaars met een gouden randje door die prikken van vorige week maar wat zal het… de pijn is bijna weg! Doet de chemo dan al zo goed zijn best???

07.23 uur gaan we op weg naar het ziekenhuis in Rotterdam. Vanuit Zeeuws-Vlaanderen een heel eind, zeker met regenachtig weer en veel files op de weg. Over een stukje van 15km hebben we gewoon een uur gedaan door Rotterdam heen rijdend. Maar goed, we zijn er. Eerst bij de apotheek even snel medicatie ophalen. Daarna door naar de poli oncologie voor een gesprekje. De apotheek is hier zo traag als… vul zelf maar in, maar volgens mij staat die ook op mijn “poepkaart”. We komen eigenlijk 15 minuten te laat maar laat er nou net een uitloop van 15 minuten zijn. Kortom we werden na aanmelding praktisch direct geroepen. Zo loopt alles toch fijn in elkaar over. Na een gesprekje en geleerd te hebben om zelf maandelijks een spuit in mijn buik te zetten is het tijd om me te melden bij het chemopleintje. Dat klinkt gezelliger dan dagopname oncologie. Ik meld me vast op de afdeling. De lieve baliemevrouw geeft aan dat ze me wel kan bellen als het middel klaar ligt. Dan kunnen we nog een bakkie doen of zoiets. Dat klinkt als een strak plan.

Michiel en ik lopen naar beneden, naar de centrale hal want daar schijnt een piano te staan. Yes, gevonden! Tijd om even te pingelen. Het gaat oké, maar de angst om in het openbaar te spelen blijft toch een dingetje hoor. Maar na 2 nummers gaat het wel lekker vanzelf. Er zijn zelfs een paar mensen die lekker gaan zitten om te luisteren… dan doe ik toch iets goed? Toen ik aan het afronden was kwam er een super lief klein meisje naar me lopen. Ik moedigde haar aan om ook op de toetsen te drukken. Geweldig vond ze het! Heerlijk om te zien dat kinderen best willen leren muziek maken. Jammer dat sommige ouders het niet aanbieden.

Tijd om even iets te eten en daarna naar het Chemopleintje. Ik word vlot binnen geroepen en krijg makkelijk het infuus ingebracht. Hoppa, laat de chemo maar weer stromen. Michiel zit intussen beneden te werken. Hoe doet die het toch, die multitasker. Eigen zaakje als web developer, in het huishouden extra bijspringen, zorg voor de kids en nog zijn eigen werk op school. Het is een held zonder cape. Mijn held. Straks nog een afspraak bij de plastische chirurg. Eens kijken of we een plan voor mijn boobs kunnen maken.