Het gesprek met de plastische chirurg had nog veel open eindjes. Waarom? Nou omdat ze nog niet weten hoe mijn borst er aan toe is. Dat weten we pas als de chemo klaar is en we het plan voor de operatie gaan maken. Kortom wat hebben we dan besproken? Nou alle mogelijkheden. Zo zijn er heel veel voors en tegens en afwegingen te maken.
Optie 1: borstsparend opereren. Wat houdt dit in? Het woord zegt het al zelf, je houdt je eigen omhulsel van de borst. De rest wordt vrijwel leeg geschept, zeg maar. Ik zie dan helemaal voor me hoe je met een ijslepel een bak ijs leeg schept maar goed… voordeel: het is de “minst zware” variant. Nadelen: mijn tiet moet minimaal 3 cups kleiner. Als vrouw die altijd grote boobs gehad heeft is dit niet een heel fraai idee kan ik je zeggen. Voel ik me daarna nog wel zo vrouw als ik me nu voel??? Ik vrees van niet… Nog een nadeel: mijn eigen onbetrouwbare omhulsel is er nog. Vertrouw ik die nog wel? Bovendien moet dan ook sowieso mijn andere borst versleuteld worden om het gelijk te laten zijn…
Optie 2: de borst eraf halen en uiteindelijk reconstrueren. Hiervoor zijn ook meerdere smaakjes mogelijk + wil je dan 1 borst er af of vertrouw je ze beide niet meer? Ik vind het hele lastige keuzes. Mede omdat ik dus wel een hoger risico loop dan de gewone Hollandse vrouw om het in mijn andere borst ook weer te krijgen. Waar het ongeveer 15% is bij de gemiddelde vrouw ligt dit nu bij mij op 20%. Waar kies je dan voor? Ik weiger nog eens dit traject te doorlopen… iedere keer in spanning zitten bij controles voor mijn andere borst. Weer een punctie moeten doen als het toch verdacht is. Weer elke keer naar het Erasmus moeten. Weer iedereen in onzekerheid en spanning… Dan kies ik denk toch liever om nu preventief het al te voorkomen. Want wat de meeste mensen zeggen: voorkomen is beter dan genezen. Echter zullen hier nog wel wat gesprekken over gevoerd moeten gaan worden met mijn artsen. We zullen zien…