Vandaag is het een drukke dag in het ziekenhuis. Eerst een gesprek met mijn arts, dr. Mulder. Daarna chemo (zware versie) en vanmiddag nog een MRI. Ja ze willen alles extra helder hebben hoor. Het gesprek is kort en krachtig en ook dr. Mulder is het eens: de kanker reageert super op de chemo. Nu doorpakken met die handel.
Tijd voor chemo: we hangen er weer aan. Er zijn weer verhalen van mensen die hier voor het eerst zijn. Er worden weer tips uitgewisseld en ik hoor nu bij de mensen die hier al even ervaring mee hebben. Zo snel gaat dat op deze afdeling. Ik voel me meer en meer gezegend met “alleen maar” borstkanker. Het lijkt wel of iedereen om me heen verhalen hebben van mensen waarmee het slecht afloopt. Maar ik moet onthouden dat ik gewoon 1 van de geluksvogels ben die hier van gaat genezen. Straks nog een MRI en dan is de dag weer klaar. Hopen dat de bijwerkingen weer meevallen en we door kunnen zonder SEH bezoekjes e.d.
[Notitie van de redacteur: de MRI bleek niet straks, maar volgende week pas… Daar stonden we dan, zonder afspraak bij de MRI, maar wel nog met een infuus in de arm. Gelukkig was er op de polikliniek een lieve verpleegster die Leonie heeft verlost van dat infuus. Eind goed, al goed!]
Geweldig dat chemo zo goed aanslaat! XXX T.